Ինչպես նավը կանվանես, այնպես էլ կլողա

«Հետաքրքիր քննարկում ստացվեց օրհներգի վերաբերյալ: Ամեն բան տեսա` գովեցին, քննադատեցին, սպառնացին, օգնեցին, նույնիսկ իմ հաշվին ոմանք փորձեցին ինքնահաստատվել: Եզրակացություններս այս ամենից հետևյալն են.
Միանշանակ է, որ գործող օրհներգը չի վայելում Հայ մարդկանց առնվազն մեծ մասի համակրանքը և, եթե ոչ այսօր, ապա ապագայում փոխվելու է:

Միանշանակ է, որ Շառլ Ազնավուրի և Տիգրան Մանսուրյանի օրհներգի տարբերակները, չնայած մեծ համակրանք են վայելում, այնուամենայնիվ, չեն կարող մրցել շարական պարունակող Արամ Խաչատրյանի օրհներգի հետ:
Միանշանակ է, որ Խաչատրյանի օրհներգը որոշ մարդկանց մոտ սովետի ուրվականից վախ և դիմադրություն է առաջացնում:

Փաստ է, որ 2006-ին պետությունը որոշել է, որ Խաչատրյանը լավագույն տարբերակն է:
Ի մի բերելով վերը նշվածը և էլի շատ ու շատ բաներ, ուզում եմ հիմա Ձեզ ասել էլ ավելի միանշանակ բաներ:
Որոշողը Դուք եք, սիրելի՛ ժողովուրդ, իհարկե, երկրում կան շատ ու շատ ավելի կարևոր խնդիրներ, բայց դրանք միշտ կլինեն: Ես ետ չեմ կանգնելու հանրությանը տարբեր առաջարկներ անելու և լսելու պրակտիկայից, ես չեմ խուսափելու համարձակ, ոչ պոպուլյար լուծումներ առաջարկելուց և չեմ վախեցել և չեմ վախենում անհանդուրժողականությունից և հարվածներից:

Ես ունեմ միջանկյալ լուծում այս թեմայի վերաբերյալ, որը շուտով ի կատար կածեմ իմ ուժերով, քանզի հավատում եմ, որ իմ հայրենիքը թշվառ և անտեր չէ այլևս, այլ վեհ ու ուժեղ է, և ինչպես նավը կանվանես, այնպես էլ այն կգնա:
Իսկ մինչ այդ, որպես պետական այր, որպես հայ մարդ, ես ոտքի կկանգնեմ և հարգանքով կմոտենամ գործող օրհներգին և գնահատելով հինը կարարեմ նորը, ձեզ հետ միասին»` Ֆեյսբուքում գրել է ԱԺ փոխնախագահ Ալեն Սիմոնյանը:

Չգիտեմ ինչու` ոմանք համարում են, որ օրհներգ փոխելու հարցը կեղծ օրակարգ է: Հեղափոխությունից առաջ էլ, հետո էլ հարցը օրակարգում է, որովհետև գործող օրհներգի ոչ բառերը, ոչ երաժշտությունը, ոչ պատմությունը, ոչ խորհրդանիշը բավարար չեն Հայաստանի Հանրապետության պետական օրհներգ լինելու համար: «Մեր հայրենիքը» օրհներգ դարձավ քաղաքական որոշումով, չփոխվեց 2006-ին քաղաքական որոշումով ու եթե ոչ հիմա, երբևէ փոխվելու է դարձյալ քաղաքական որոշումով: Բայց կփոխվի այն պահին, երբ պետությունն ու քաղաքացին այնքան հասունացած կլինեն, որ հասկանան` ի՞նչ է, ինչի՞ համար է ու ի՞նչ է նշանակում պետության օրհներգ ու այդ հասկանալու համար չեն նայի ոչ ՌԴ-ի, ոչ ԱՄՆ-ի, ոչ Ֆրանսիայի, ոչ Մեծ Բրիտանիայի, ոչ Թուրքիայի, ոչ աշխարհի որևէ պետության օրհներգի պատմությանը, որովհետև այնքան անկախ ու ինքնուրույն կլինեն, որ կհասկանան` իրենց օրհներգի հարցը իրենք էլ պիտի լուծեն` առանց համեմատությունների, համադրությունների, հակադրությունների:

Հասկանալով հանդերձ «Մեր հայրենիքի» ամբողջ պատմականությունը, անսահման սիրելով Իտալիան, հարգելով Միքայել Նալբանդյանին, որ թարգմանել է «Իտալացի աղջկա երգը», ընդունելով Ջուզեպե Գարիբալդիի դերը Իտալիայի միավորման մեջ ու համակրելով իտալացի անհայտ աղջկան` ես ոչինչ չեմ զգում, երբ բնագրից փոփոխված բառերով հնչում է «Մեր հայրենիքը»: Գուցե Ալեն Սիմոնյանն էլ չի զգում: Շատերը: Կան, որ զգում են, սիրում են, ուզում են «Մեր հայրենիքը» հիմն ունենալ: Յուրաքանչյուրի համար սա անձնական ընկալման հարց է: Ես ուզում եմ նոր օրհներգ ունենալ, որովհետև ուզում եմ իմ երկրի հիմնը լսելիս ոչ թե մեխանիկորեն ոտքի կանգնել կամ թատերականորեն ձեռքս սրտիս տանել, այլ` ինքնաբերաբար ոտքի ելնել, որովհետև Հայրենիքի հետ դու-ով չեն խոսում, սիրում են` առանց բացատրություններ տալու, սրտի տեղն էլ գտնում են միանգամից, երբ Հայրենիքը սրտում է, ոչ թե թափառում է ուղեղի գալարներում:

Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ
Հ.Գ. Չգիտեմ Ալեն Սիմոնյանին ինչպես, բայց ինձ վիրավորում են հարցի շուրջ ծավալվող իրադարձությունները: Ես չեմ կարծում, որ երբևէ գալու է այնպիսի պահ, որ բացարձակ ոչ մի խնդիր չլինի ու նստենք-մտածենք` հիմնը չփոխե՞նք, պարապ ենք մնացել: Ես չեմ կարծում, որ սա կեղծ օրակարգ է` հասարակության ուշադրությունը շեղելու համար կարևոր խնդիրներից, հասարակությունը հիմար չէ ու չի շեղվում խայծերից: Ես չեմ կարծում, որ Ալեն Սիմոնյանի առաջարկը` վերականգնել Արամ Խաչատրյանի երաժշտությունը նպատակ ունի, որ … Վլադիմիր Պուտինը մտածի` հայկական հեղափոխությունը ոչ միայն հակակայսերական չէ, այլ նույնիսկ՝ սովետական անցյալը վերականգնելու մտադրություն ունի։ Ես չեմ կարծում, որ մեկ կուսակցություն` ՀՅԴ-ն իրավունք ունի առաջին հանրապետության հիմնը պարտադրել պետությանը: Ես կարծում եմ, որ հարցը անհարկի քաղաքականացվում է ու նույնիսկ ոչ թե քաղաքականացվում, այլ քաղաքականախարդավանքացվում է: Ես կարծում եմ, որ հարցը չի պահանջում վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի միջամտությունը՝ քաղաքական գնահատականի, վերաբերմունքի, դիրքորոշման մակարդակում։ Դա է կեղծ օրակարգը, որովհետև Նիկոլ Փաշինյանը բարձրագույն արբիտր չէ, ու նրա գնահատականը այս պարագայում լինելու է շարքային հայի գնահատական, որ իր ըմբռնումը ունի և պարտադրված է լինելու քաղաքական գնահատական տալ, որը համարժեք չի լինելու հիմնի նկատմամբ վերաբերմունքին, այլ` հարցի շուրջ ստեղծվող իրավիճակին: Ես կարծում եմ, որ ամեն տեղ ու անվերջ իզմ-եր որոնել ու պարտադրելը պարապ զբաղմունք է:

Ու եթե Արամ Խաչատրյանի օրհներգը պարտվել է անշրջելիորն՝ լինելով 88-ի ալիքի տակ մնացած սովետական Հայաստանի խորհրդանիշը, «Մեր Հայրենիքն» էլ վերջին 150 տարվա՝ հանուն անկախության և ազատության պայքարի երգն է, որի հնչյունների տակ կերտվել են Առաջին ու Երրորդ հանրապետությունների հերոսական էջերը, չի նշանակում պատմության ավարտ: Չի նշանակում, որ ժամանակին Եղիշե Չարենցի «Ես իմ անուշ Հայաստանի» բառերով երաժշտություն գրած Տիգրան Մանսուրյանը այլևս չի կարող նոր երաժշտություն գրել նոր օրհներգի համար, որի բառերը գրել է ինչ-որ մեկը կամ դեռ կգրի: Մի փակեք հեռանկարը, անընդհատ մի խցկվեք պատմության մեջ` թշվառ-անտեր, թե ազատ-անկախ: Հեղափոխություն ու հակահեղափոխություն մի խաղացեք անընդհատ, գլոբալ խաղերը վտանգավոր են, եթե ասելիք չունեք, անհեթեթությունները պահեք մտքում` Լիլիթ Մակունցի օրինակին մի հետևեք: Ոչ ոք էտալոն չէ: Սեփական կարծիք ունեցեք: Համենայն դեպս: Առավելևս եթե ուզում եք կամ չեք ուզում նոր օրհներգ ունենալ: Ես ուզում եմ ու չեմ շտապում այստեղ ու հիմա որոշում կայացնել` Խաչատրյա՞ն, թե՞ «Մեր հայրենիք»: Ոչ Խաչատրյան, ոչ էլ «Մեր հայրենիք»: Միշտ էլ կա նորը ընտրելու տարբերակ:

Հեղինակի նյութեր

• Հայաստանը Ծապլվարը չէ
• 2021. Աշխարհի ամենահզոր 5 բանակները
• Վրացական փոխատեղում՝ ի՞նչ սպասել Ղարիբաշվիլիի կառավարությունից
• Իրանը նորից մերձավորարևելյան խաղի կենտրոնում է
• Անգելա Մերկելի ելույթը Մյունխենի Անվտանգության հարցերով համաժողովում
• Ջո Բայդենի ելութը Անվտանգության հարցերով 2021-ի Մյունխենի վիրտուալ կոնֆերանսում
• Իրանը դառնում է ԵԱՏՄ անդամ, հաջորդը Ադրբեջանն է
• Վրաստանը քաոսի և հեղափոխության միջև
• Պատմական մանիպուլյացիա՝ ինչպես միշտ
• Երեք ամիս անց՝ ինչ են վճռել Ադրբեջանը, Հայաստանը և Ռուսաստանը
• Ինչո՞ւ է Բաքուն համաձայնել աշխատել ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի հետ
• Սերժ Սարգսյան՝ անցյալի մասին ներկայի կտրվածքով
• Հայաստանը դիտարկում է Թուրքիայի հետ սահմանի բացման հնարավորությունը
• Փարիզը հակաթուրքական դաշինք է կազմում
• Ինչի՞ց է մահացել Չինգիզխանը իրականում
• Հերիք է Ցիցերոն խաղանք
• Մարտական դրոններ՝ ապագայի պատերազմը
• Էրդողանի մտրակն ու քաղցրաբլիթը Բայդենի համար
• 2050. Ինչ կա-չկա աշխարհում
• Երբ Երևանում կբացվի Թուրքիայի դեսպանատուն

Մեկնաբանություններ